Boven de vouw
Boven de vouw: korte samenvatting
Boven de vouw, ook wel boven de scroll genoemd, is een term binnen de vakgebieden webdesign en online marketing. Het begrip geeft het gebied van een webpagina aan dat je ziet zonder naar beneden te scrollen. De meeste webpagina’s kunnen worden ingedeeld in content ‘boven de vouw’ en content ‘onder de vouw’.
‘Boven de vouw’ wordt beschouwd als een belangrijk concept binnen webdesign, want uit onderzoek blijkt dat gebruikers het liefst alle belangrijke content direct vinden zonder te hoeven scrollen. Daarom promoten veel webdesigners en marketeers de aanpak om de belangrijkste informatie hoog in de pagina te plaatsen. Dit is echter geen wet van Meden en Perzen en blijft een punt van discussie.
Boven de vouw: de details
De uitdrukking ‘boven de vouw’ komt van oudsher uit de krantenwereld. Kranten worden vaak opgevouwen getoond aan klanten waarbij de helft in de kiosk display te zien is. De vouw loopt horizontaal over de helft van de pagina en toont alleen de bovenste helft. De content in het bovenste deel wordt daarom van oudsher ‘boven de vouw’ genoemd.
Logischerwijze leidde dit gebruik tot een andere aanpak bij krantenredacteurs. Zij zorgden ervoor dat de beste en interessantste content bovenaan de vouw kwam te staan, omdat klanten deze sectie als eerste scanden. Hetzelfde geldt voor adverteerders: zij betaalden meer voor een plek boven de vouw op de eerste pagina, omdat op die positie de meeste mensen de advertentie te zien zouden krijgen.
In de negentiger jaren werd deze basispremisse overgenomen door tal van professionals binnen het webdesign. Nu hebben webpagina’s natuurlijk geen echte vouw, maar het beeldscherm ‘knipt’ een webpagina alsnog doormidden. Hierdoor zien bezoekers slechts een deel van de content zodra zij op een pagina landen. Om te rest van de inhoud van de webpagina te kunnen bekijken moeten ze naar beneden scrollen. Deze scheiding van content ‘boven de vouw’ en ‘onder de vouw’ is gebaseerd op de aanname en later het bewijs dat content die boven de vouw is geplaatst meer zichtbaarheid geniet. Dat komt omdat sommige gebruikers terughoudend zijn in het scrollen of er simpelweg geen zin in hebben. Hoe verder je naar beneden moet scrollen om bepaalde content te zien, hoe minder deze stukken tekst, beeld of video uiteindelijk bekeken zullen worden.
In de begindagen van het wereldwijde web genoot dit designprincipe veel aanzien. Internetverbindingen waren tenslotte nog veel trager dan nu, waardoor het langer duurde voordat een pagina werd geladen. Gaandeweg verbeterde echter de laadsnelheid en veranderden de gewoontes van gebruikers. Daarom is inmiddels het onderscheid tussen boven en onder de vouw een onderwerp van discussie geworden.
Het hele concept van content ‘boven de vouw’ is nog wat complexer geworden door de moderne technologie. Waar in het verleden een relatief klein aantal schermresolutie afmetingen in gebruik waren, is dit allang niet meer geval door de komst van smartphones, tablets, laptops en moderne desktop monitors.
Je zou kunnen zeggen dat smartphoneschermen de klassieke computerschermen hebben overgenomen als prioriteit voor webdesigners. Toch maakt de brede range aan smartphoneschermen het juist lastiger om een standaard definitie te vormen van wat ‘boven de vouw’ inhoudt. ‘Boven de bouw’ kan er bij iedere gebruiker immers weer anders uitzien.
Onderzoek naar gebruikersgedrag
Door de jaren heen hebben tal van studies zich gericht op het onderwerp gebruikersgedrag wat betreft content ‘boven de vouw’ en ‘onder de vouw’. De misschien wel meest beroemde studie is toe te schrijven aan Jakob Nielsen en Hoa Loranger in hun boek Prioritizing Web Usability uit 2006. Dit onderzoek bracht aan het licht dat slechts 23% van alle gebruikers bij het eerste bezoek aan een pagina verder naar beneden scrollen. 77% blijft dus hangen bij de content ‘boven de vouw’! Eyetracking onderzoek uit 2015 onderschrijft dit.
Interessant is dat bovenstaande bevinden worden genuanceerd door het bekende Chartbeat research. Uit dit onderzoek blijkt dat content hoger in de pagina weliswaar door meer mensen wordt bekeken, maar dat echte betrokkenheid bij de content juist meer voorkomt bij mensen die scrollen naar ónder ‘de vouw’. Sommige gebruikers beginnen zelfs instinctief naar beneden te scrollen voordat de pagina compleet is geladen.
Voor webdesigners en marketeers is het belangrijk om te begrijpen dat gebruikersgedrag ook kan verschillen afhankelijk van de pagina waarop ze zijn geland en wat ze op die pagina verwachten te vinden. De bereidheid om te scrollen hangt daarmee tevens af van de doelpagina: bezoekt de gebruiker een landingspagina, product pagina, website artikel/ krantenartikel of blogpost?
Webdesign: best practices
Hoewel moderne webgebruikers content kunnen bekijken op een breder spectrum devices dan ooit, komen de bovenste 768 pixels van een pagina nog het dichtst in de buurt van een ‘standaard’ definitie van ‘boven de vouw’. Sommige bedrijven refereren ook aan de eerste 1000 pixels als ‘boven de vouw’. Maar in de praktijk halen op homepages slechts 50% van de gebruikers pixel nr. 1000.
Gezien al het bovenstaande wordt het klassieke designprincipe om belangrijke informatie boven de vouw te plaatsen zelfs in het moderne tijdperk nog steeds breed omarmd. Over het algemeen dient deze informatie het volgende te bevatten:
- De naam van je website
- Een duidelijke propositie (wat bied je aan, aan wie en waarom/ hoe)
- Navigatie links
- Op landingspagina’s plaats je ook de CTA het beste in de sectie boven de vouw
Het is natuurlijk een kwestie van balans om vervolgens het bovenste deel van de pagina rustig te houden, terwijl je er wel alle belangrijke informatie in kwijt wil kunnen. Een pagina die rommelig oogt werkt verwarrend voor gebruikers en kan zorgen voor hogere bounce rates. Een mooie tip is om de belangrijkste informatie op de volgende manier boven de vouw te plaatsen: kort en krachtig, maar wel met een uitnodiging om naar beneden te blijven scrollen voor meer details.
Sommige webdesigners streven ernaar om problemen te vermijden die geassocieerd worden met ‘boven en onder de vouw’ en maken gebruik van paginering. Hierbij wordt webcontent onderverdeeld in verschillende pagina’s. Via deze methode kan alle content boven de vouw worden getoond en bestaat scrollen niet meer als issue.
Paginering kent zowel voor- als nadelen. Deze vorm van content indeling kan voordelig zijn voor inkomsten vanuit advertenties. Bovendien kunnen websites exact tracken tot hoever gebruikers eigenlijk in de content duiken. Voor veel gebruikers is het laden van verschillende pagina’s echter een bron van frustratie. Een alternatieve vorm van paginering is de opzet zoals bij Wikipedia, waarbij links boven de vouw je snel naar de verschillende secties laten springen.
Conclusie
‘Boven de vouw’ verwijst naar de content op een webpagina die al zichtbaar is voor gebruikers zonder te hoeven scrollen. Een beproefde wijsheid hierbij is dat gebruikers niet graag scrollen, waardoor content ‘boven de vouw’ meer zichtbaarheid geniet. Om deze reden vinden veel webdesigners en marketeers dat de belangrijkste informatie ‘boven de vouw’ dient te worden geplaatst.
De bereidheid van gebruikers om te scrollen blijft een onderwerp van discussie, zeker nu de laadsnelheid van pagina’s sterk is verbeterd. Bovendien heeft het moderne overwicht van smartphones en tablets, elk met hun eigen schermafmeting, het ook lastiger gemaakt om een ‘standaard’ definitie te formuleren over waar precies die ‘vouw’ zich bevindt op elke webpagina.