Crowdsourcing
Crowdsourcing: korte samenvatting
Crowdsourcing is het uitbesteden van werkgerelateerde taken – door een persoon of bedrijf – aan een groep internet gebruikers, ofwel de ‘crowd’. Doorgaans wordt het gezien als een productiemodel, dat vraagt aan een grote groep internetgebruikers om bij te dragen met kennis, informatie en ideeën of om specifieke processen of taken uit te voeren. Het woord zelf is afgeleid van zowel ‘crowd’ als ‘outsourcing’ en men zegt dat het begrip in 2006 is bedacht.
Het grootste verschil tussen crowdsourcing en outsourcing ligt in het beleid om te vertrouwen op een ongedefinieerde ‘menigte’. Dit houdt in dat een groot aantal verschillende mensen de taken kan oppakken via een open oproep (crowdsourcing), in plaats van het uitbesteden aan een kleine en meer specifieke groep (outsourcing). Opmerkelijke voorbeelden van crowdsourcing zijn de online encyclopedie Wikipedia en Amazon Mechanical Turk, de marktplaats voor het uitvoeren van taken door mensen. Hierbij komen taakaanvragen en mensen die ze kunnen uitvoeren bij elkaar en veelal kunnen mensen geld verdienen met het uitvoeren van zo’n klus.
Crowdsourcing: de details
Crowdsourcing is als concept een modern fenomeen, compleet met alle online mogelijkheden. Toch gaat het basisprincipe erachter al eeuwen terug. Zo werd in 1884 de eerste editie van het Oxford English Dictionary gepubliceerd en de creatie ervan kwam tot stand door bijdragen van rond de 800 vrijwilligers.
De moderne interpretatie werkt veelal met open-source software projecten. Crowdfounding websites zoals JustGiving of CrowdAboutNow stellen het publiek in staat om te investeren in een goed doel of (nieuwe) onderneming.
Wikipedia uit 2001 is natuurlijk het bekendste voorbeeld van een online en open crowdsourcing plek. Hier creëren en bewerken gebruikers informatie, met als doel het samenstellen van een steeds completere encyclopedie.
De basisfilosofie achter crowdsourcing is dat het aan een grote diversiteit mensen de mogelijkheid biedt om bij te dragen aan een proces, project of taak. Hiermee bespaart een bedrijf niet alleen geld en tijd op de uitbestede taken; ook betekent het dat er oplossingen worden aangedragen op basis van de gezamenlijke kennis van de crowd in plaats van één of slechts enkele individuen. In die zin kan crowdsourcing worden beschouwd als een concept dat vertrouwt op de ‘wijsheid van de menigte’.
In sommige gevallen kunnen mensen geld verdienen met bijdrages aan een taak, zoals bij Amazon Mechanical Turk. Een andere mogelijkheid tot beloning is het uitschrijven van een wedstrijd voor nieuwe ideeën, ontwerpen, informatie of concepten, waarbij de winnaar een prijs ontvangt. In het geval van crowdfunding krijgen investeerders vaak een vorm van ‘rente’ op hun financiële bijdrage. Zoals twee extra drankjes bij de maaltijd die de waarde heeft van hun investering in het restaurant. In andere gevallen is crowdsourcing volledig gebaseerd op vrijwilligerswerk, zoals bij Wikipedia.
Over het algemeen kan crowdsourcing worden onderverdeeld in een aantal verschillende typen:
• Creative Crowdsourcing – Hier vallen eigenlijk alle crowdsourcing soorten onder met een creatieve kern, zoals boekprojecten, designprojecten et cetera. De crowd kan bijdragen op individuele basis aan creatieve projecten of op collectief niveau, in samenwerking met anderen. Textbroker kan worden beschouwd als een creatief crowdsourcing platform: er wordt online content gecreëerd via open opdrachten.
• Crowdfunding – Het bij elkaar krijgen van een bepaald bedrag voor een project via een groot aantal internetgebruikers / ‘investeerders’. Zo’n project kan een restaurant zijn, maar ook een boek, videogame, film of serie. Ook crowdfunding voor goede doelen komt vaak voor. Elk individu draagt een klein bedrag bij, vaak omdat ze in het project geloven, en helpen daarmee om het project tot stand te laten komen. Vaak volgt er een beloning, direct of zodra het project is gerealiseerd/ tot bloei komt.
• Wedstrijden en crowdvoting – Beide zijn bedoeld om een bedrijf of individu inzicht te geven in een bestaand klantbestand, om zo het succes te vergroten. Een goed voorbeeld is een bedrijf in de food sector dat een wedstrijd uitschrijft aan klanten voor nieuwe menu ideeën. Of het bedrijf vertrouwt op crowdvoting om te kunnen kiezen tussen een aantal nieuwe gerechten op het menu.
• Microwork en Macrowork – Microwork houdt in het crowdsourcen van vele, kleine taken waar geen opleiding voor nodig is, maar die niet kunnen worden uitgevoerd door computers en andere vormen van automatisering. Amazon Mechanical Turk biedt veelal dit soort taken aan. Macrowork betreft juist grotere projecten, waarbij wél specifieke vaardigheden of kennis zijn vereist.
• Implicit Crowdsourcing – Hierbij voltooien gebruikers een taak, zonder dat ze zich er specifiek van bewust zijn dat ze bijdragen aan een groter project. Denk bijvoorbeeld aan het invullen van een CAPTCHA, waarbij een woord moet worden nagetypt. Dit helpt om een digitale kopie te maken van oude boeken, doordat de woorden worden ontcijferd.
Voordelen van crowdsourcing
Een van de grootste voordelen is de enorme potentie om kennis te vergroten en te verzamelen. Zowel individuen als bedrijven kunnen hiervan profiteren, hetgeen crowdsourcing een zeer effectieve methode maakt om op internationaal niveau ideeën op te doen. Een ander voordeel is – vanuit het perspectief van de crowdsourcer – dat het werk in veel kortere tijd en op een hoog niveau kan worden uitgevoerd, tegen vrij lage kosten.
Voor de mensen die de taken uitvoeren of ideeën aandragen, is outsourcen een mooie manier om direct bij een project betrokken te worden dat hun interesse heeft. Bovendien kunnen outsourcing platforms een voortdurende stroom werk leveren aan freelancers. Via methodes zoals crowdfunding kunnen bijdragers ook helpen om projecten het licht te laten zien die normaal gesproken onmogelijk te realiseren of te financieren zouden zijn.
Beperkingen van crowdsourcing
Ondanks de groeiende populariteit van crowdsourcing, zien we ook een aantal beperkingen en nadelen. Eén veelgenoemd probleem is het gebrek aan kwaliteitscontrole. Crowdsource projecten kunnen inderdaad door iedereen worden gevoed, dus ook door ongekwalificeerde bijdragers of zelfs door mensen die met opzet het project willen saboteren. Daarom worden er ook vaak vragen gesteld rondom de betrouwbaarheid van de informatie op Wikipedia.
Tevens bestaan er ethische bezwaren over het crowdsourcing beleid. Een voorbeeld: deelnemers binnen de crowd die geen contract hebben en daarom vaak heel weinig zekerheden krijgen op het gebied van arbeidsrechten. Betaling onder het minimumloon komt voor, net als het recht van opdrachtgevers om de betaling om verschillende redenen uit te stellen of zelfs achterwege te laten. Crowdfunding heeft kritiek gekregen, omdat het te vaak fondsen voor ‘high-risk ideas’ bijeen zou brengen, die de ontwikkelingsfase nooit overstijgen.
Conclusie
Crowdsourcing is een vorm van uitbesteding, waarbij een individu of bedrijf gebruik maakt van de mogelijkheden van een grote groep internetgebruikers om een taak of proces uit te voeren. Dit is vaak gerelateerd aan de productie van content. Er zijn een aantal typen crowdsourcing, gaande van creative crowdsourcing, waar de creatie van creatieve content wordt uitbesteed, tot crowdfunding waarbij een groep internetgebruikers de financiering van een project bijeen brengt.
Over het algemeen stellen crowdsource projecten bedrijven in staat om hun kennis te vergroten/ kennis op te doen en tijd te besparen bij het completeren van taken. De filosofie erachter is gebaseerd op ‘de wijsheid van de menigte’. Kritiek op crowdsourcing betreft vaak het gebrek aan controle op wie er mag bijdragen en een eventueel gebrek aan expertise. Dit zou in theorie resulteren in een lagere kwaliteit.